Şeker Portakalı, yılların eskitemediği anılara!

Şeker portakalını yıllar önce çocukken okumuştum ve çok güzel bir kitaptı dışında hiç bir şey hatırlamıyordum kitaba dair. Tekrar okumak istedim.

Kitap Adı: Şeker Portakalı

Yazarı: Jose Mauro De Vasconcelos

Can Çocuk Yayınları

Tabi ki yıllar önce olduğu gibi bu sefer okuduğumda da çok etkilendim. Bu kez biraz daha bilinçli, daha gözler dolu dolu okudum kitabı. Boşuna dünyaca ünlü, herkesin yüreğinde yer etmiş bir kitap olmamış Şeker Portakalı. Sanırım etkisinden bir süre kurtulamayacağım. Aslını isterseniz bilmediğimiz, her gün gazetelerde görmediğimiz olaylar değil minik Zeze'nin yaşadıkları. Hiç bir zaman yeni bir eşyası olmayan, çirkin olan öğretmenine kimse çiçek götürmediğinden başkalarının bahçesinden çiçek çalan kocaman yürekli ama yaramaz çocuk Zeze. Hergün evindeki büyük-küçük herkesin bir şekilde kızacak bir şey bulup deli gibi dövdüğü, hayatın hıncını 6 yaşındaki ufacık bedeninden çıkardıkları Zeze. Bahçesindeki küçük şeker portakalı ağacını biricik arkadaşı yapan ve hayal dünyasında amazonlardan avrupa turlarına, kovboy savaşlarından hayvanat bahçesi gezilerine maceradan maceraya koşan Zeze. Ailesinden görmediği sevgiyi önce lüks otomobiline vurulduğu, sonra da ona baba sıcaklığını yaşatan Portuga'dan gören ve onu da en çok sevdiği ve bağlandığı dönemde tren kazasında kaybedip yataklara düşen Zeze. Çok etkilendim 6 yaşındaki miniğin bir anda büyümesinden, hayal dünyasının bir anda silinivermesi içimi parçaladı gerçekten. Onun kadar vahim birşeyi çoğumuz yaşamasak da ne hızlı kaybediyoruz çocukluklarımızı, hayallerimizi diye düşündüm. Unutuyoruz oyunlarımızı, düşlerimizdeki koca dünyamızı. Geçenlerde bir ufak nefes çalışmasına katılmıştım, çocukluk halimizi gözümüzün önüne getirdik ve umutlarına, hayallerine baktık o zamanki bizin. Nasıl ağladığımı anlatamam; umutlar , hayaller, o yaşlardaki gülüş, saflık... Öyle dokundu ki bana hiçbir şeyden habersiz, yaşayacaklarının farkında olmayan enerji ve heves dolu kızın görüntüsü, çok değişmişim.. Hepimiz çok değişiyoruz, değişmeliyiz tabi ki ama hayallerimizin tamamını unutmadan, ruhlarımızı aynı hevesle bırakmayı başararak değişsek keşke.. İyi ki tekrar okumuşum bu kitabı. Bence sizde tekrar bir bakın,

Çocukluğunuzdaki sizi hatırlatması dileğimle..

Sevgiler,

Ece